Bladmuziek
Componist(en):
Uitgever('s):
Uitgavenummer:
BP1843
Instrument(en):
Ontvang 3.700 Poppels bij dit product
Verhey's Concerto in D minor has a special place in the late Romantic flute literature. The three movements, which follow one another without a break, are crisp and vital, with none of the long-windedness that characterises so many concertos of that period. Just as Mahaut's and Wilms' flute concertos are typical of the late baroque and classical period in the Netherlands, so is Verhey's concerto for the Romantic era. The style is reminiscent of Schumann and Brahms. Jacques Zoon's CD recording of this work displays its vitality in a spectacular fashion. The orchestral parts are available for sale from the publisher.
Th. Verhey- Concert voor fluit en orkest. Het eerste Concert voor fluit en orkest in d klein van Theodoor Verhey dat rond 1898 werd gecomponeerd is nog steeds een concert dat op het repertoire van veel fluitisten, waaronder Jacques Zoon en Patrick Gallois, voorkomt. Het stuk werd opgedragen aan Ary van Leeuwen, die destijds zonder enige twijfel de bekendste Nederlandse fluitist was.Hij speelde o.a. in de Berliner Philharmoniker en later in de Weense Hofoper onder Gustav Mahler. De eerste uitvoering van het concert werd ca. 1899 gegeven door de toen achttienjarige Jacques van Lier en het Rotterdamse orkest Symphonia. Van Lier zou, evenals zijn leraar Ary van Leeuwen, later in het orkest van de Weense Hofoper en de Wiener Philharmoniker benoemd worden.
In de eerste helft van de vorige eeuw werd het direct veel gespeeld. Om maar een paar uitvoeringen te noemen: Karel Willeke, de vroegere solofluitist van het Concertgebouworkest speelde het evenals Albert Fransella die het stuk in zowel de versie met piano als met orkest in Londen introduceerde. Ook Koos Verheul voerde het uit met het Residentie-orkest.
Het concert bestaat uit drie delen die in elkaar overgaan. De invloed van Robert Schumann en Johannes Brahms zijn er duidelijk in hoorbaar. Brahms’ invloed is met name herkenbaar in het laatste deel dat onder invloed van diens Hongaarse dansen staat. Iedere fluitist die een goede vaardigheid in het spelen van snelle toonladders en akkoorden heeft kan het werk ter hand nemen. De moeilijkheidsgraad: 7 tot 8 (op een schaal van 1=zeer eenvoudig tot 10=zeer moeilijk]). Jacques Zoon maakte van dit concert een CD-opname die nog steeds verkrijgbaar is (NM Classics).
Bij Broekmans & Van Poppel is het werk uitgegeven in de Fluitserie onder redactie van Rien de Reede. Het orkestmateriaal is verkrijgbaar bij Broekmans & van Poppel.
Componist(en):
Uitgever('s):
Uitgavenummer:
BP1843
Instrument(en):
ISBN:
Volgnummer:
706669
